Obecnie mamy do czynienia ze stale wzrastająca liczbą dzieci nadpobudliwych, mających często problemy z koncentracją. Praca z takimi dziećmi jest bardzo trudna, ponieważ mimo ogromnego wysiłku włożonego przez nauczyciela w ich nauczanie, efekty bardzo często są mierne. Pracy też nie ułatwiają warunki w szkole, praca w dużych oddziałach klasowych, bez podziału na grupy, a nawet jesli taki podział istnieje to i tak liczba uczniów jest na tyle duża, że nauczyciel nie jest w stanie skoncentrować się przez dłuższy czas tylko na dzieciach z takimi deficytami.
Kiedy należy zacząć podejrzewać, że dziecko może mieć tego rodzaju deficyty?
Oto lista charakterystycznych zachowań takiej osoby:
- Nie jest w stanie przez dłuższą chwilę utrzymać uwagi na szczegółach.
- Bardzo łatwo się rozprasza na skutek bodźców zewnętrznych.
- Popełnia liczne błędy wynikające z nieuwagi.
- Nie akceptuje czynności wymagających wysiłku umysłowego.
- Ma problem z organizacją miejsca pracy.
- Często gubi rzeczy, nie potrafi ich znaleźć.
- Ma problemy z dokończeniem wypowiedzi.
- Reakcje są gwałtowne, nieprzewidywalne.
- Wtrąca się do rozmowy, odpowiada przed końcem zadawanego pytania.
- Nie potrafi usiedzieć w jednym miejscu, cały czas jest w ruchu, opuszcza ławkę, chodzi po klasie, wymachuje rękami i nogami siedząc na krześle.
Co może pomóc w pracy z dzieckiem nadpobudliwym z deficytem koncentracji uwagi?
Poniższych zasad powinni przestrzegać zarówno nauczyciele jaki i rodzice.
- Należy wyeliminować z sali lekcyjnej (ewentualnie pomieszczenia, w którym dziecko się uczy) zbędne dekoracje oraz przedmioty, które mogą rozpraszać jego uwagę.
- Wprowadzić proste, jasne zasady i konsekwentnie ich przestrzegać.
- Wydawać proste, krótkie polecenia.
- Posadzić ucznia blisko biurka nauczyciela lub w ostatniej ławce, a jeśli nie ma możliwości, żeby siedział sam, powinien siedzieć z bardzo spokojną osobą.
- Podzielić pracę ucznia na małe odcinki, często stosować przerwy np. gry dydaktyczne.
- Nie zadawać pytań, które mogą go zaskoczyć.
- Wykorzystać energię ucznia do wykonania małych prac podczas lekcji.
- Motywować do ukończenia rozpoczętego zadania, nie stawiać odległych celów.
- Chwalić za najdrobniejszą dobrze wykonaną pracę.
- Umówić się na konkretny sygnał skupiajacy jego uwagę.
- Rozwiązywać wszystkie problemy na bieżąco, ale po wygaśnięciu emocji.
- Wprowadzić atmosferę zrozumienia i życzliwości, zaakceptować dziecko takim, jakie jest.
Oczywiście każdy nauczyciel i rodzic zdaje sobie sprawę, że niełatwo jest wprowadzić w życie te zasady. Trzeba jednak zdać sobie sprawę, że mogą one pomóc i ułatwić nauczanie dzieci z deficytami, a dzieciom ułatwić proces dydaktyczny i codzienne szkolne życie.