fbpx
Menu Zamknij

Sztuka odgrywania ról – czyli o praktyce zdrowej komunikacji i postaw życiowych

Dzięki odgrywaniu ról teoria zamienia się w umiejętności praktyczne.  Drama czy odgrywanie ról to metoda, która może być wykorzystana w nauczaniu różnych przedmiotów szkolnych, choć pewnie najczęściej stosowana jest w ćwiczeniu sprawności mówienia  na lekcjach języków obcych. Okazuje się jednak, że może znaleźć zastosowanie w nauce innych przedmiotów  od języka polskiego po matematykę czy fizykę. Drama to ćwiczenie praktyczne, a przy tym wzbudza emocje, angażuje  różne zmysły i typy inteligencji, a dzięki temu wspomaga rozumienie i zapamiętywanie  fragmentów wiedzy.

Co więcej odgrywanie ról może również pomóc rodzicom i dzieciom przepracować,  lepiej zrozumieć i rozwiązać problemy pojawiające się w ich relacjach oraz te, jakie dziecko może napotkać w życiu codziennym, a  szczególnie takie, które są dla niego zupełnie nowe np.  namowa rówieśników do oglądania niedozwolonych treści w internecie  czy zachęta nieznajomej osoby do przyjęcia cukierka. Dotyczy to także sytuacji domowych, kiedy komunikacja na linii dziecko-rodzic nie przebiega w sposób efektywny  lecz często frustrujący obie strony, wywołujący złość,  a nawet agresję.

Scenariusze tego typu scenek odgrywanych  z podziałem na role powinny być proste, realistyczne oraz zawierać język bliski dzieciom czy nastolatkom jak również  pewną dozę humoru. Nic tak dobrze nie rozładowuje napięcia  jak dobry żart słowny czy sytuacyjny. Dzieci, a szczególnie nastolatki mogą czuć się skrępowane tego typu zabawą z rodzicem, ale jest na to kilka rad.

Oto one:

  • Zastanów się, jaki problem chcesz przepracować z dzieckiem. Zacznij od łatwiejszych, a następnie przejdź do tych bardziej złożonych
  • Przygotuj krótki scenariusz minidramy. Dobrze przemyśl swoją rolę.  Pamiętaj o poczuciu humoru. Nawet wygłupy są na miejscu!
  • Poproś dziecko o współpracę i wytłumacz mu cel i reguły gry
  • Wybierz neutralny moment, najlepiej wtedy kiedy jesteście oboje zrelaksowani i w dobrym nastroju albo też zainicjuj dramę przy nadarzającej się okazji, pozwól  sobie i dziecku na improwizację
  • Nie naciskaj. Jeżeli widzisz, że dziecko nie ma ochoty podjąć gry lub jest zmęczone i sfrustrowane w jej trakcie,  nie trać panowania nad sobą i najlepiej odpuść  na jakiś czas lub zrób krótką przerwę
  • Stosuj system drobnych nagród po wykonaniu ćwiczenia. To zachęta dla twojej pociechy do ponownego podejmowania tego typu działań w przyszłości
  • Im częściej stosujesz zabawę w odgrywanie ról, tym coraz bardziej staje się ona naturalna, niewymuszona  i efektywna. Nawet dziecko chętniej podejmie inicjatywę i zaprosi cię do tej czynności.  Trzeba mieć nadzieję, że zrobi to również w trudnych dla niego  chwilach, kiedy szczególnie będzie potrzebowało twojego wsparcia i rady np. w sytuacji bycia ofiarą przemocy lub drwin i nietolerancyjnych postaw ze strony rówieśników.

Opracowano na podstawie informacji zawartych na stronie Smarter Parenting

http://www.smarterparenting.com/lesson/view/role-playing